Zaduszki poetyckie 2009 – fragment
Wycelował we mnie mikrofon
jak karabin
Pod poezję podszył się rozkaz
i padła salwa niezrozumiałych jakże słów
Umknąłem ledwie z życiem
schowanym głęboko
za pazuchą wyobraźni
Możesz również polubić
Mając 56 lat chciałbym być znowu taki głupi jak kiedyś Fajnie było
Przejeżdżały tu kiedyś pociągi wypełnione po brzegi nadzieją na stacyjce malutkiej bilety do lepszego świata sprzedawano I wsiadali ludzie do pociągów wypełnionych […]
Uśmiechają się do nas przylaszczki Uśmiechają się do nas zawilce Chłodny wietrzyk powiewa wiosenny Wiosna wita na Kajasówce Pola znów się dokoła […]
A może byśmy tak najmilsza Wpadli na dzień do Rabki Zdroju Dawnego znaleźć trochę szczęścia I młodzieńczego niepokoju Sprawdzić czy jesień już […]