Zawsze myślałem że poezja
anielskimi drogami chodzi
a ona po lumpiarniach i knajpach
z podejrzanymi typami się włóczy
Myślałem że wiersze się piszą
zawsze w uniesieniu wielkim
a one nadęte się puszą
i chodzą sobie z byle kim byle gdzie
Może to i dobrze że poezja
nie zawsze pod rękę z Aniołami
że odległa jest bardzo od szczęścia
że rozmija się utartymi prawdami
Bo poezja to cząstka życia
bardzo bardzo bardzo ułomnego
wiedzie prosto do piekła i Nieba
niestety tą sama drogą
To nie jest chyba tak że za brak modlitwy można zostać ukaranym Można się raczej rozminąć z nagrodą
Boże gdzie Jesteś wśród magicznych znaków jawisz się jedną Wielką Niewiadomą znikasz i zjawiasz się w otchłani wieków za wyobraźnią mocno zaciemnioną […]
Bardzo trzeba uważać na tym świecie żyjąc żeby niespostrzeżenie siebie nie przerosnąć Zwycięzca Jest zawsze tylko drugi
Poranny pociąg Intercity z zaświatów do zaświatów mknie zaspany przedział szarobury powoli ze snu budzi się Telefon ktoś wyciąga z bluzy ktoś […]
