Tyle wierszy przebiegło przez usta
tyle wierszy przebiegło przez serce
wypełniała się jakaś pustka
gdy zjawiała się kolejna cerkiew
Przez Wojkową Tylicz i Muszynkę
Berest Czyrną i Mochnaczkę Niżną
gdzieś w Polanach powiało szczęściem
zbłękitniało nad Muszyną Niebo
Szlakiem cerkwi przed siebie idąc
wciąż samotność z ciszą się mieszała
cisza zaś mieszała się z przeszłością
przyszłość tkwiła w nieśmiałych marzeniach
Na ludzi trzeba uważać Zawsze mogą ci zrobić Oświęcim Brzezinkę Majdanek Hiroszimę Katyń albo jakieś małe Verdun Na ludzi trzeba uważać szczególnie […]
Zawsze myślałem że poezja anielskimi drogami chodzi a ona po lumpiarniach i knajpach z podejrzanymi typami się włóczy Myślałem że wiersze się […]
Dobrze czasem stanąć na Tatr szczycie odbić Duszę swą w Nieba błękicie i odnaleźć dawne młode życie i rozpłynąć się w niemym […]
Wszystko wskazuje na to, że na tym Świecie tyle się ma, ile się zdoła kupić. Za co? Najlepiej sprzedać siebie. Tu, na […]
